பதவி உயர்வு நிராகரிக்கப்பட்டு, சிங்களரால் வஞ்சிக்கப்பட்டு ஓய்வு அளிக்கப்பட்ட, மதிப்பிற்குரிய முன்னாள் உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதி மாணிக்கவாசகம் இளஞ்செழியன் அவர்களும், தமிழரசுக் கட்சியின் நயவஞ்சக முதலமைச்சர் வலையும் — ஒரு அரசியல் விமர்சனம்.
தமிழரின் அரசியல் வட்டாரத்தில், ஓய்வு பெற்ற நீதியரசர் மாணிக்கவாசகம் இளஞ்செழியன் அவர்களின் பெயர் சமீபத்தில் பெரிதும் பேசப்படுகிறது. அவரை வடகிழக்கு இணைந்த மாகாணம் அல்லது தனித்தனியான வடக்கு, கிழக்கு மாகாணங்களில் ஏதாவது ஒன்றிற்கு முதலமைச்சர் வேட்பாளராக நிறுத்தும் எண்ணம் சிலரால் “தமிழ் ஒருமைப்பாட்டிற்கான வழிகாட்டி முயற்சி” என பாராட்டப்படுகிறது.
ஆனால் இதன் பின்னாலுள்ள மறைமுக அரசியல் சிக்கல்களைப் புரிந்து கொள்ளாமல் இத்தகைய முயற்சியில் ஈடுபடுவது, தமிழ் சமூகத்தை மீண்டும் ஒருமுறை ஏமாற்றும் அரசியல் வலைக்குள் இழுத்துச் செல்லும் அபாயம் மிகுந்தது.
நீதியின் முகமூடியை அணிந்த நயவஞ்சகம்
இளஞ்செழியன் அவர்கள் நீதித்துறையில் இருந்தபோது நம்பிக்கை, நேர்மை, சட்டநெறிகள் ஆகியவற்றிற்காக தமிழரிடையே மதிப்புக்குரியவர்.
ஆனால் அரசியலின் புனித மையம் நீதிமன்றமல்ல; அது நயவஞ்சக தந்திரங்கள், உடன்பாடுகள், அதிகார விருப்பங்கள் நிரம்பிய களமாகும்.
இத்தகைய சூழலில், இளஞ்செழியன் அவர்களை முன்வைத்து சில கட்சிகள் — குறிப்பாக தமிழரசுக் கட்சி — தங்கள் அரசியல் நம்பிக்கை இழப்பை மறைக்க ஒரு துருப்புச் சீட்டாக அவரை பயன்படுத்த முயன்றால், அது தமிழரின் துரதிர்ஷ்டம் ஆகிவிடும்.
இளஞ்செழியன் அவர்களின் அரசியல் வருகை மக்களின் விருப்பத்தினால் அல்லாமல், ஒரு அரசியல் திட்டத்தின் அங்கமாக அமையுமானால், அவரும் ஒரு பயன்பாட்டு பொருளாக மாறி விடுவார். இது தமிழினத்தின் நீண்டகால அரசியல் பாதையை சிதைக்கக் கூடியது.
விக்னேஸ்வரனின் அரசியல் பாடம்
தமிழர் அரசியலில் இதற்கான ஒரு உயிருள்ள முன்னுதாரணம் இருக்கிறது — ஓய்வு பெற்ற நீதியரசர் சி.வி. விக்னேஸ்வரன்.
அவரும் நீதிமன்றத்தின் மதிப்புடன் அரசியலுக்குள் நுழைந்தவர். மக்கள் அவரை ஒரு நேர்மையின் பிரதிநிதி என்று நம்பினர். ஆனால் ஆட்சியில் வந்தவுடன் மக்களின் எதிர்பார்ப்புகளை மிதித்துக்கொண்டே போனார். குறிப்பாக சாராய அனுமதிப் பத்திரம் வழங்கிய முடிவு, தமிழ்ச் சமூகத்தின் மத அடிப்படையையும் சமூக ஒழுக்கத்தையும் சீரழித்தது.
அந்தச் செயல் அவரின் அரசியல் நம்பகத்தன்மையையே சிதைத்தது.
நீதி தேவனைப் போல் இருந்தவர், இறுதியில் அரசியல் வட்டாரத்தின் கிணற்றில் விழுந்தார்.
அவர் தனது “சுத்தமான” அரசியல் கனவோடு வந்தார்; ஆனால் அந்த கனவு நனவாகாமல் நாறிப்போய், அவரின் அரசியல் மரணத்தை துரிதப்படுத்தியது.
இளஞ்செழியன் அவர்களும் அதே பாதையில் நடக்க ஆரம்பித்தால், முடிவு மாறாது. விக்னேஸ்வரனின் கதையைப் போலவே, “நீதியின் முகமூடி அணிந்த அரசியல் வீரர்” என்ற பெயரிலேயே முடிந்துவிடும்.
தமிழரின் உண்மையான தேவை – முகமூடி அல்ல, வழிகாட்டி
தமிழ் மக்களின் எதிர்காலம் இன்று நீதிபதிகளின் “முகமூடி அரசியலால்” அல்ல, உண்மையான வழிகாட்டும் தலைமைத்தால் மட்டுமே காப்பாற்றப்படும்.
இளஞ்செழியன் அவர்களின் வருகை உண்மையாகவே தமிழரின் ஒற்றுமையை நோக்கிய அரசியல் எழுச்சிக்காகவெனில், அவர் எந்தக் கட்சியின் கையாடலும் ஆகக்கூடாது.
தமிழர் அரசியலின் தற்போதைய நிலை — துண்டிக்கப்பட்ட, நம்பிக்கை இழந்த, தனிநபர் விருப்பங்களால் சிதைந்த நிலை.
இதிலிருந்து மீள ஒரே வழி — தெளிவான கொள்கையும் மக்களின் நம்பிக்கையையும் இணைக்கும் புதிய அரசியல் சிந்தனை.
தீர்மானம்
இளஞ்செழியன் அவர்கள் தமிழினத்தின் நம்பிக்கை ஒளியாக இருக்க முடியும்; ஆனால் அதற்கான நிபந்தனை —
அவர் தமிழரசுக் கட்சி போன்ற நயவஞ்சக அரசியலின் துருப்பாக மாறாமல், மக்களின் நலனுக்காக மட்டுமே அரசியலுக்கு வரவேண்டும்.
அதேவேளை, வடகிழக்கு தமிழ் பேசும் மக்களின் அரசியல் பொதுக்கூட்டின் பொது வேட்பாளராக செயல்பட்டு, அடுத்த இலங்கை ஜனாதிபதித் தேர்தலில் தேவைப்பட்டால் தமிழ் பொதுவேட்பாளராக தன்னை முன்னிறுத்தி, தமிழ் பேசும் மக்களுக்கான நிரந்தரத் தீர்வு ஒன்றை காண வழிசமைக்க வேண்டும்.
அல்லது தமிழர் நிலை மேலும் பரிதாபமாய் மாறிவிடும்.